Ik ben verliefd!

Laat ik jullie maar meteen uit jullie droom/nachtmerrie halen... Ik ben NIET verliefd op een Gambiaanse man, maar op een poes. Vorige week dinsdag waren we net in de klas de kinderen hun naam in lettergrepen te laten klappen, toen we van alles op het schoolplein hoorden. Teacher Martha bleek weg te rennen voor een klein poesje. Veel Gambianen houden niet van dieren en zijn er bang voor. Ik heb het beestje naar mijn compound gebracht, want daar leven heel veel katten. Ik hoopte dat zij voor haar zouden gaan zorgen, maar zij wezen haar af. Nu zorg ik dus voor haar. Vorige week woensdag ben ik met haar naar de dierenarts geweest. Ze is helemaal ingesmeerd met frontline, want zat onder de vlooien. Verder heb ik melkpoeder, een box voor het vervoer (van een jerrycan gemaakt) en een ontwormingskuur gekocht. Het poesje is nu zo’n 4 weken oud, dus heeft nog niet zo lang haar ogen open. Deze waren felblauw en zijn nu inmiddels al donkerder. Verder is ze ook al onwijs gegroeid sinds ik voor haar zorg. Ze krijgt blikvoer en speciale melk. Omdat ze nu al zo gewend is dat een mens voor haar zorgt, zal ze in Gambia niet gewoon overleven. Ik ben dus, samen met de dierenarts en een speciale organisatie, op zoek naar iemand die voor haar wil gaan zorgen, zoals wij ook in Nederland voor onze huisdieren zorgen. Ik kan haar (voorlopig in ieder geval) nog niet mee naar huis nemen, want dan moet de poes minimaal 3 maanden geleden haar vaccinaties hebben gehad...
Tot zover de poes. Ze heet Binie. Ik ben hier vandaag trouwens precies een maand! En de afgelopen tijd heb ik weer heel wat meegemaakt.

Vorige week woensdagavond kwamen Krista en Maxime bij mij eten en hebben we spaghetti gemaakt. Dit is tot nu toe de één van de weinige keren dat ik thuis heb gekookt, want verder eet ik meestal brood, noodles een omelet of salade.
Donderdag ben ik met die meiden naar ‘Second Home’ geweest. Dit is een organisatie die door de regering en door Nederlanders wordt gesponsord. Er wonen in dit huis van maandag tot en met vrijdag 10 gehandicapte kinderen. Overdag gaan ze naar een speciale school in Kalifing en in het weekend naar hun familie. Ik heb heel veel bewondering voor de vrouw die dag en nacht voor deze kinderen zorgt. Op internet is meer informatie te vinden. Binnenkort ga ik weer even langs. Misschien kan ik nog iets voor hen betekenen.

Zaterdag heb ik doorgebracht met een Gambiaans meisje, Fatima. We zijn naar de markt in Serrekunda geweest en hebben daar ingrediënten voor de lunch gekocht. Samen hebben we een typisch Gambiaans gerecht gemaakt: red fish bennichi. Op de foto kun je zien dat het rijst met vis, groenten (witte wortel, casave, kool, tomaat, ui en aardappel), kruiden en specerijen is. Rob Geus zou er niet vrolijk van worden als hij de keuken en onze bereiding zag, maar het was erg goed gelukt. Met Fatima was het erg gezellig. Alleen jammer dat sommige mensen het in Gambia normaal vinden dat degene die het meeste geld heeft alles betaald.

Koninginnedag is ook hier niet aan mij voorbij gegaan. Om te beginnen heb ik maandag Nederlandse opoefiets gekocht en ’s avonds heb ik Koninginnedag gevierd in Bini’s. Compleet met oranje accessoires, Nederlandse muziek, een schaal met blokjes kaas en een borrel.

De volgende dag ben ik met Jan en Didy (de Nederlanders van de stichting) en de familie Drenth (zij komen ook uit Groningen en hebben de kliniek gesponsord) op stap geweest. We hebben een jeep met chauffeur gehuurd en zijn via zandwegen dorpjes door gaan 'crossen'.

Gisteren had ik een vrije dag genomen en heb voor het eerst sinds tijden weer eens uitgeslapen (tot 9 uur maar liefst). Ik heb lekker op het strand op een loungebed liggen lezen. Er zijn bijna geen toeristen meer te bekennen. Mijn fiets ging gister wel stuk. De trappers zitten los. Omdat de binnenkant gesealed is, schijnt dit een heel lastig klusje te zijn. Heeft iemand hier nog tips voor?

Nu ga ik nog even mailen en dan Krista's verjaardag vieren, hier in Bini's. Dit weekend ga ik naar een wedding ceremony dus ik ben benieuwd. En morgen natuurlijk een kaarsje branden voor Piet Bakker...

Liefs xxx Marleen