No problem in The Gambia

Dear Dutchies,

Schijnt de zon bij jullie al iets vaker? Hier wel hoor. Voor mij (verwacht er dus niet teveel van) ben ik al best bruin...

In mijn vorige verslag was ik gebleven bij vrijdag 4 mei. We hebben die avond Krista's verjaardag gevierd in Bini's. Het toppunt van de avond was toch wel toen al het personeel zingend aankwam met de birthdaycake. Het hele restaurant liep uit om te kijken wat er aan de hand was.
Zaterdag was het in het nationale cleaning day. Tot 13 uur is dan bijna alles gesloten en rijden er geen taxi's. Zoals de naam al doet vermoeden gaat iedereen schoonmaken. Normaalgesproken is dit de laatste zaterdag van de maand, maar nu dus de eerste. Die middag zijn we naar de craftmarket in Brikama geweest. Als je van houtsnijdwerken houdt, kun je daar je hart ophalen. Ik heb wat leuke souvenirs en cadeautjes ingeslagen. Daarna ben ik naar een internetcafe gegaan om te skypen met mijn ouders en Ben. Dit ging veel beter als met mijn laptop op het wifi, dus dat was erg leuk en ga ik binnenkort zeker weer doen. Voor die ene euro per uur kan ik het natuurlijk niet laten.

Zondag ben ik niet naar de weddingceremony gegaan, zoals ik de vorige keer noemde. Want Krista en Maxime vroegen of ik mee ging naar Farafenni. Dit is een plaats aan de noordkant van de rivier, in het binnenland. We moesten dus met de ferry van Banjul naar Barra. Hier wordt alles op meegesleept. Van kippen tot matrassen en van zakken rijst tot koeien. Het is een heel gedring om de boot op of af te gaan. Maar wij hadden een zitplek. Comfortabel is anders, maar de taxirit die daarop volgde was nog iets erger. We zaten 2 uur lang met z'n 3en op de achterbank opgevouwen. Dat was nog niet alles. Toen we eenmal op onze bestemming waren was het bloedheet. Ik denk dat de temperatuur wel opliep tot bijna 50 graden en er was geen wind... 's Avonds was het nog steeds erg warm. We konden buiten gaan slapen, net als de rest, maar waren bang voor beestjes. 's Nachts bleek dat dit binnen ook nodig was. Er zat namelijk een muis of rat aan ons bed te knagen. Dit vonden we niet zo leuk (lees: grote paniek). Gelukkig waren onze buurjongens zo aardig om van bed te ruilen en hebben we toch nog een beetje kunnen slapen. De volgende ochtend gingen we weer met eenzelfde taxi als de dag ervoor naar het westen. Deze keer hadden we een betere zitplek uitgezocht en deed-ie er maar 1,5 uur over. Voordat we weer teruggingen naar de zuidkant, brachten we een bezoek aan het plaatsje Essau. Hier is de Nurseryschool die wordt gesponsord door de ouders van Maxime. Zij zorgen dat alle 150 kinderen iedere dag lunch en iets te drinken krijgen. Dit is slechts 12 euro per kind per jaar. De ouders van de schoolkinderen hoeven nu alleen zelf het lesgeld en de uniformen te betalen. Dit is zo'n 5 euro per jaar. Voor sommige gezinnen is zelfs dit heel lastig. Van het sponsorgeld wat ik heb meegenomen ga ik een (symbolische) bijdrage van 138 euro aan deze school schenken. Van dit bedrag kunnen alle kinderen 4 weken lang elke schooldag lunchen. Of er kunnen ruim 25 kinderen een jaar lang naar school.

De rest van de week heb ik op school elke dag in een andere klas gekeken. In totaal zijn er vijf klassen van vier verschillende niveaus (grade), want 1 klas is gemengd omdat deze kinderen later in het schooljaar zijn ingestroomd. In de laagste grade zijn de kinderen rond de 3, 4 jaar oud en in de hoogste grade tussen de 6 en 7. Donderdag moest teacher Marie op cursus dus vroeg ze mij voor haar klas te gaan staan. De helft van de kinderen had zij bij de andere leraren ondergebracht, dus ik had er 'maar' ongeveer 20. Aan het einde van de dag ging ik met hoofdpijn en een droge keel van het schreeuwen naar huis, maar we hebben wel alle vakken kunnen doen. Een succesvolle dag dus.

O, ja mijn fiets is trouwens gerepareerd door de plaatselijke fietsenmaker en rijdt weer als nooit tevoren.

Met Binie gaat het ook heel goed. Vanaf volgende week vrijdag gaat zij naar haar nieuwe huis. Dit is een blank gezin die in Gambia woont en ook heel goed voor hun hondjes en paarden zorgen.

Ik beloof komende week ook eens een verslag met wat leuke weetjes over Gambia te posten. In plaats van alleen maar mijn belevenissen. Ik hoop dat jullie het nog leuk vinden om te lezen. Het is in ieder geval heel leuk om jullie mails en reacties te lezen!

Take care, God bless you. (klink ik al Gambiaans?) xxx